Homocysteina jest bardzo ważnym parametrem funkcjonowania naszego organizmu. Niestety, standardy diagnostyczne w Polsce go nie uwzględniają, a jej badania możesz wykonać jedynie odpłatnie. Poziom tego aminokwasu pokazuje stan naszego organizmu – począwszy od cukrzycy i chorób układu krążenia, przez zaburzenia w pracy tarczycy, nadnerczy i nerek, aż po nowotwory a nawet niepłodność. Zatem, czym jest homocysteina i czy warto badać poziom w naszym ciele?
Homocysteina – co to jest?
Ten związek chemiczny podniesiony do wysokich wartości potrafi poczynić wiele ogromnych szkód w organizmie człowieka – jest jednak prosty sposób na jego ujarzmienie. Natomiast na początek trzeba sobie wyjaśnić, co to jest homocysteina i jakie z jej strony może płynąć zagrożenie dla naszego zdrowia oraz ogólnego funkcjonowania?
Najprościej mówiąc, homocysteina to aminokwas powstający w wyniku przemian innego aminokwasu metioniny. Uproszczony schemat pokazuje jej przemianę.
Operując prostym językiem – metionina w standardowych warunkach ulega przemianie w procesie demetylacji do homocysteiny. Ta z kolei ulega ponownej przemianie do metioniny za pomocą witaminy b12 oraz kwasu foliowego i jest to proces odwracalny. Jednocześnie w obecności witaminy b6 a także biotyny, zmienia się w cysteinę (ten proces jest z kolei nieodwracalny). Reakcja ta powinna być stale w równowadze, a jednocześnie ilość katalizatorów tego procesu winna zapewniać taki poziom, który pozwala aby te cykle mogły się nieustannie odbywać.
[product id="4904, 7363, 7059"]
Tutaj należy sobie zadać pytanie: Co się dzieje gdy brakuje tych katalizatorów, czyli witamin b6, b12, kwasu foliowego? Sprawa jest bardzo poważna, bowiem metionina to aminokwas, którego jest najwięcej w proteinach zwierzęcych (czyli mięsie, jajach, rybach, ziarnie słonecznika, fasoli, grochu czy dyni). Im więcej białka spożywamy, tym więcej w naszym organizmie metioniny, którą trzeba przerobić. Ważną sprawą jest wówczas wątroba, która za pomocą enzymu wątrobowego przetwarza homocysteinę w glutation i SAM, czyli S-adenozylometioninę. Aby nasz organizm zmienił homocyteinę w SAM i glutation niezbędne są donory grup metylowych jak biotyna, cholina czy lecytyna. Obecność tych grup metylowanych pozwala na to, aby cynk, magnez, witamina b6, b12 oraz kwas foliowy zaczęły działać. W momencie kiedy, któregoś z tych składników chronicznie brakuje, zaczynają się poważne problemy. Poziom homocysteiny we krwi rośnie a SAM I glutation maleją, przez co zwiększa się stopień zatrucia oraz niedożywienia naszego organizmu.
W wyniku nieprawidłowo zachodzących procesów, uszkodzeniu ulega DNA, a wytwarzające energię mitochondria są znacznie mniej wydajnie w jej produkcji. Wszystko to nałożone razem na siebie skutkuje trudnościami w reperacji uszkodzonego przez toksyny DNA i zwiększa jego podatność na uszkodzenia.
Homocysteina – poziom we krwi
Wskaźnikiem stopnia prawidłowego odżywiania organizmu jest także prawidłowy poziom homocysteiny we krwi. Informuje on również o stopniu skuteczności prowadzonej terapii.
Wysokie stężenie homocysteiny jest bowiem często czynnikiem wzrostu ryzyka chorób miażdżycowych, tętniczych, żylnych oraz powikłań zatorowo-zakrzepowych. Poziom tego aminokwasu pozwala określić także stan naczyń mózgowych, sercowych i obwodowych. Wskazane jest również, aby badanie poziomu homocysteiny we krwi przeprowadzały przede wszystkim osoby otyłe i palące, a także takie, u których zachodzi prawdopodobieństwo wysokiego ryzyka chorób sercowo – naczyniowych. Ponadto, zaleca się je także cukrzykom, osobom z chorobami układu krążenia, cierpiącym na nadciśnienie, zmagających się z zakrzepicą, czy będących po różnego rodzaju incydentach (zawałach, udarach, lub wylewach).
Nadmiar homocysteiny odgrywa też istotną rolę w zahamowaniu tworzenia głównych składników naczyń, czyli kolagenu, elastyny bądź proteoglikanów – co doprowadza do ich deformacji i defektów w funkcjonowaniu (zwiększając tym samym ryzyko tworzenia się zakrzepów). U osób z chorobami nowotworowymi poziom homocysteiny we krwi jest także dużo wyższy niż norma. Istnieje również powiązanie, łączące wskaźnik homocysteiny z jaskrą (czyli degeneracją plamki żółtej oka i nerwu siatkówki).
Jaki powinien być prawidłowy poziom homocysteiny we krwi? Przyjmuje się, że norma winna oscylować pomiędzy 6 a 9 mml/L – wtedy możemy liczyć na nikłe ryzyko zachorowań. Z kolei podwyższony poziom homocysteiny waha się pomiędzy 9-12 mml/L, a przy normie w granicach 12-15 mml/L ryzyko jest już wysokie.
Zatem, jak skutecznie obniżyć poziom homocysteiny? Zbawienny z pewnością okaże się sok z buraka czerwonego, który zawiera w sobie czynnik TMG – czyli trimetyloglicynę=betainę. Warto zastosować także specjalnie przygotowane suplementy diety, które zapewniają dostępność wszystkich niezbędnych witamin obniżających poziom tego aminokwasu, takich jak choćby homocysteina Hauster, czy też modulatory homocysteiny Solgar.
Bibliografia:
https://www.medonet.pl/badania,homocysteina--badanie----norma,artykul,1570172.html
Komentarze do wpisu (0)
